WYWIAD Z GEDANISTKĄ – OLA KUCHARSKA
Od 2017 roku dzięki współpracy z Miastem Gdańsk, Uniwersytetem Gdańskim i Muzeum Gdańska, Fundacja uruchomiła projekt stypendialny, którego efektem jest przyznawanie stypendiów, które umożliwiają bezpłatny udział w studiach podyplomowych “Gedanistyka” na Wydziale Historycznym Uniwersytetu Gdańskiego. Rozpoczynamy cykl mini wywiadów z jego absolwentami. Pierwsza rozmowa odbyła się z Olą, absolwentką pierwszego naboru na studia. Zapraszamy do lektury!
Nazywam się Aleksandra Kucharska, jestem adiunktem w Narodowym Muzeum Morskim w Gdańsku, w Dziale Historii Budownictwa Okrętowego.
FG: Zaczęłaś gedanistykę już pracując w muzeum? Czy może to właśnie gedanistyka zachęciła cię do podjęcia tej pracy?
AK: Już pracowałam w muzeum, ale w innym dziale – Dokumentacji Naukowej. I właśnie „siedząc w dokumentach” natknęłam się w internecie na informację, że Fundacja Gdańska sponsoruje takie stypendia na gedanistykę. I stwierdziłam, że to może być bardzo interesujące.
FG: Ale pomyślałaś sobie, że w ten sposób rozwiniesz się jako muzealnik? Czy chodziło o realizację twojej pasji?
AK: Prywatnie interesowało mnie to co będzie na tych studiach. No i już dawno niczego się nie uczyłam, bo studia skończyłam dziesięć lat temu. Więc fajnie było sobie pewną wiedzę odświeżyć. Też nie interesowałam się wcześniej wszystkimi okresami historycznymi Gdańska, więc mogłam trochę rzeczy sobie uzupełnić. Poza tym w Dziale Dokumentacji miałam bardzo dużo zdjęć z końcówki XIX wieku, o którym wiedziałam do tej pory nieco mniej. Więc liczyłam też na to, że część z tych zdjęć zacznie mi po prostu więcej mówić.
FG: Czy jako absolwentka gedanistyki pracująca w Narodowym Muzeum Morskim wykorzystujesz wiedzę, którą nabyłaś przez ten rok studiów?
AK: Na pewno, choć pewnie nie zawsze w pełni świadomie. Na zajęciach, na przykład tych z Jaśkiem Danilukiem, bardzo dużo dowiedziałem się o okresie międzywojennym czy czasie Wolnego Miasta Gdańska. I to była wiedza, której zawsze mi brakowało. A to i w moim poprzednim dziale, i w obecnym, bardzo mi się przydaje. To był przecież okres dużego przemysłowego rozwoju Gdańska, czyli również przemysłu stoczniowego.
FG: Pod swoją opieką masz na przykład Sołdka. Kawał historii Gdańska.
AK: Tu też wiedza nabyta na gedanistyce mi się przydaje. Przy obsłudze takiego dużego statku, gdzie trzeba mieć poszanowanie dla jego historii, to wszystko ładnie łączy się w całość.
FG: Skończyłaś gedanistykę w 2017 roku. Pamiętasz dużo z tych studiów?
AK: Wszystkich dokładnych dat dziennych to może nie, ale orientację co działo się, jedno po drugim, wciąż mam. Dużo zostało mi też przydatnej wiedzy związanej z tym wczesnym, średniowiecznym okresem historii Gdańska, o którym wcześniej nie wiedziałam zbyt wiele. Bo przecież jednym z naszych głównych obiektów archeologii podwodnej jest na przykład Miedziowiec, czyli statek W-5. A historia średniowieczna do niego również nawiązuje.
FG: A pamiętasz swoje ulubione zajęcia?
AK: Bardzo podobały mi się zajęcia o malarstwie gdańskim, które były wspaniale prowadzone. Wykładowca był genialny. Bardzo też lubiłam zajęcia w plenerze, kiedy na przykład mogliśmy pójść do któregoś z muzeów, które udostępniały nam swoje zbiory z magazynów. Dla mnie, muzealnika, wpuszczenie do innej instytucji „na zaplecze” było wyjątkowo ciekawe.
FG: Powiedz co cię najbardziej fascynuje w Gdańsku? Co czyni Gdańsk miejscem jedynym w swoim rodzaju?
AK: Poza pracą w muzeum jestem też członkiem grupy rekonstrukcyjnej odtwarzającej XVIII i początek XIX wieku. I zawsze mnie fascynowało to, że Gdańsk to miasto tak wielu możliwości. I to nie tylko takich, które zrodziły się już w XX wieku. To jest zlepek kulturowy, który przez całe stulecia przechodził tak wiele zmian. To miasto, którego historia nigdy się nie kończy. Przez to, że byliśmy ważnym portem na mapie Polski, bardzo wiele się tu działo. Gdańsk był ważnym i bogatym miastem, jego historia jest przeogromna. Można w niej znaleźć wszystko, czego byśmy szukali. Ja na przykład lubię gotować i zajmuję się historią kulinariów gdańskich. To niesamowite jak wiele można odkryć, naszą gdańską książkę kucharską, naczynia, opisy uczt albo obchodów. To mnie zawsze fascynowało w Gdańsku, że czym by się człowiek nie interesował, mógłby tutaj znaleźć swoją cząstkę historii, która z tą pasją byłaby związana.
